Bijna vakantie

Afgelopen maandag waren onze Maître artisans Theo en Bout voor het laatst. Voorlopig, want we hebben in het najaar nog wat klussen voor ze in petto. Ze hebben een enorme berg werk verzet de afgelopen tijd! Ons huisje wordt steeds meer ons paleisje. Fijn was het ook om erbij te zijn zodat we af en toe konden overleggen, ik mijn rare ideeën kon spuien, Bout me hoofdschuddend aan kon kijken en Theo het onverstoorbaar uit ging voeren. Met elkaar kwamen we tot het pronkstuk van de keuken: het barretje, met een lichtje. Wat is dat een sfeervolle toevoeging geworden en we zijn allemaal trots op het resultaat.

Eindelijk is dan toch het pakketje van zusje binnengekomen. Vier weken heeft de Beemsterkaas en de drop erover gedaan. Ze had het pakket bijna zelf aan kunnen pakken want volgende week is ze hier, mocht de grens opengaan. Gelukkig was er niks mis met de kaas en hebben we de Franse stokbroodjes er dik mee belegd.

Bij alles wat in de weg zit of net niet helemaal klopt, roep ik dat we daar wel iets leuks voor bedenken, een eyecatcher van maken. Of dat dit Frankrijk is, hier is dat normaal. Alhoewel de Franse jongeman die buurvrouw en mij assisteerde bij het verplaatsen van de loodzware ijzeren radiatoren naar de aanhanger, me vreemd aankeek toen ik zei dat die hele grote mocht blijven staan. Daar ga ik een bankje van maken. Nood breekt wet want het ding is niet te tillen. Je zag hem denken: rare lui, die buitenlanders…

Enfin, van de ene vakantie rollen we moeiteloos in de volgende. Nou ja, niet echt moeiteloos…de wereld stond op zijn kop en de vorige vakantie moesten we verplicht rondom huis houden. Dus we zijn van plan om er deze keer van te gaan genieten. Hopelijk gaan we dat doen met familie, die overkomen zodra het licht op geel springt. Het is een luxe om van vakantie te mogen spreken in deze tijd. Hoeveel mensen hebben niet hun bijzondere reis, stedentrip of all-inclusive zien stranden op gecancelde vluchten en gesloten grenzen. We zijn dankbaar dat we hier mogen zijn. En dat er inmiddels wat terrassen en winkels open zijn. Twee weken beetje klussen, eropuit, uitslapen en relaxen. Dan is het mooi geweest, hier in Frankrijk. We kijken er naar uit om familie, vrienden, kennissen en ons huis in Nederland weer eens zien. Want zoals iemand mij treffend appte: jullie zijn immers nog niet met pensioen!

10 reacties

  1. Dat begint er eindelijk op te lijken daar, in het verre Achterhoek! Hihahö.
    Ben superblij dat het allemaal voorspoedig gaat met de klusjes.
    Het is een hoop werk, Ik weet er alles van zeg! Maar het is altijd weer een voldoening als iets weer gedaan is, en je dat dan afsluit met een flessen wijn…
    Nou lijkt mij, de beemsterkaas opeten het mooiste klussie. 🙂
    Veel plebier en plewijn verders en tot zo idd. X

  2. Nou heb het weer gemist hoor 😆 maarre wat zijn jullie weer flink opgeschoten zeg.

    Hopelijk gaan de grenzen open.

    Rustig aan

Laat een antwoord achter aan Jos Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *