De renovatie is begonnen – De Franse droom

Vorige week zondag zijn we weer naar Frankrijk vertrokken. Deze keer kwamen jongste dochter Brenda, vriend Nick en ons kleinkind Lilly ook voor een weekje daarheen. Maar eerst op de valreep nog op zaterdag geregeld dat maandags in Enkhuizen-thuis een schilder de vochtplekken van de lekkage zou witten en dat vriend Aad met zoon Thijs zondags nog een vrachtje spullen (hoe krijg ik in vredesnaam een tweede bus vol…het is gelukt haha) naar ons huisje zou brengen. Snel nog beddengoed geregeld voor hun nachtje over in de derde slaapkamer van de gîte die we huren en gaan.

Door de stress van spullen klaarzetten voor Aad en muren leeghalen voor de schilder kwamen we in ons gehuurde verblijf erachter dat ik één tas vergeten was…de kleding voor een week van Vic. Ai, die stond vast nog in Enkhuizen óf ik had onderweg de tas er even uitgehaald om wat anders te pakken en stond ie bij een benzinepomp? Spoiler alert: een week later, bij thuiskomst, zag ik hem gelukkig op de overloop klaarstaan om mee naar beneden genomen te worden. Affijn, die kleding kon meteen weer schoon de kast in 😉.

Maandagochtend vroeg zijn de jongelui gearriveerd, zijn de avond ervoor gaan rijden zodat Lilly een nachtje zou maken. Dat was niet helemaal gelukt want in haar autostoeltje kon ze niet lekker op haar zijtje liggen en heeft ze haar ouders goed wakker gehouden. Jongelui verwelkomd en Aad en Thijs weer uitgezwaaid, die gingen vroeg op pad naar Parijs om in te kopen voor hun souvenir/tassenzaak in Enkhuizen.

Het eerste wat wij ‘s maandags moesten doen was naar de supermarkt te gaan om eten én onderbroeken voor Vic te kopen. Gelukkig hebben die supermarkten daar een redelijk aanbod van kleding en hadden we een goede tas vol met broeken, shirts, ondergoed en sokken. Hoppekee, de week kan beginnen!

Eerst een rondleiding door ons huis en over ons landgoed gegeven. Deze week zou de aannemer in huis beginnen met de afvoeren en waterleidingen dus alle spullen uit de keuken naar de slaapkamer boven gesjouwd. Toen hielden we het voor gezien en zijn we gaan chillen, allemaal nog moe van de reis.

Wat we dinsdag gedaan hebben, weet ik niet meer, vast iets geklust of verplaatst…

Woensdag naar een kasteel in de buurt, even een leuk uitstapje. Een heel aardige oude beheerder die ons een tweeëneenhalf uur durende rondleiding gaf en verhandeling over wandtapijten (wereldberoemd uit Aubusson en Felletin) waar het kasteel vol mee hangt. Geprobeerd het Frans te volgen, lukte het eerste halfuur, daarna kreeg ik wegtrekkers en deed de beste man af en toe een Engelse vertaling.

Donderdags zouden we gaan klussen in het huis. De jongelui even rustig laten opstarten terwijl Vic en ik alvast gingen kijken wat de aannemer tot nu toe had gedaan. Een ingehuurde Engelse jongeman stond in de nieuwe keuken gaten te jekkeren. Nog even gecheckt of alles volgens mijn tekeningen aangelegd ging worden, zag er goed uit en weg maar weer. Dat wordt niks met klussen met een hond die bang is voor harde geluiden en een verkouden dreumes die we niet in de stofzooi wilden laten kruipen. De plannen dus drastisch gewijzigd. Na een gehoorde tip over de berg Puy-de-Dôme besloten we die ook maar te gaan bekijken. Alleen trok mijn lijf en hoofd het niet meer dus ik bleef bij de gîte met Black en de rest had alle ruimte in de auto. Ze zijn met een leuk treintje de berg op en af gegaan, hebben prachtige uitzichten gezien; deze trip komt dus in het ‘wat-te-doen-in-de-omgeving’-handboek.

Op vrijdagochtend is er een behoorlijke markt in Felletin, drie kwartier rijden bij ons vandaan. Vroeg uit de veren en hop met z’n allen in de auto gepropt die kant op. Heerlijk door het stadje geslenterd en gemarkt. Voor de lunch zijn we naar Aubusson gereden, ook een heel mooi historisch stadje. Met een prachtig zonnetje zijn we op een terras aan de rivier de Creuse neergestreken en hebben we weer lekker gegeten. Op de terugweg naar onze gîte even gestopt bij een grote kleding- en schoenenzaak om wat aanvulling voor Vic te kopen en de meisjes wilden schoenen kijken.

Met tassen vol in de achterbak (hoera voor onze stationwagen) terug naar huis. Bij het uitpakken van haar gympen, merkte Bren dat ze twee verschillende had. Fok, morgenochtend nog weer even terug, balen.

Daar begon de zaterdag dus mee, Black en ik werden afgezet bij ons huis zodat ik vast kon beginnen met winterklaar maken en opruimen (zullen wellicht de komende wintermaanden daar niet meer komen), terwijl de rest retourtje Aubusson deed. Later met z’n allen nog even de schouders eronder gezet en toen de boel afgesloten. De aannemer heeft een eigen sleutel, die redt zich verder wel.

Om drie uur die zaterdag zijn de kinderen weer naar Nederland gegaan. Wij gingen nog even naar Auzances om afscheid te nemen van onze beheerder Ton en zijn Franse vrienden en daarna in de gîte de boel gaan opruimen. Zondags om 7 uur vertrokken, ’s middags om 5 uur thuis. De gevlekte plafonds en wanden in woonkamer, keuken en wc waren geschilderd, leek ons erg wit maar bleek de volgende dag toch de RAL 9010 die we gevraagd hadden. Een paar plekken bij de trap waren niet gedaan, die zijn door de schilder inmiddels bijgewerkt. Word ondertussen het geregel voor twee huizen wel een beetje beu maar nog even doorzetten, het is uiteindelijk maar materie hè…

Oh ja, geval septic tank: graafmachine van aannemer is stuk. Als die gemaakt is, gaat de tuin open en de boel de grond in. Hij was bij de Mairie geweest voor de afvoer van het gefilterde water in de greppel langs de weg naast ons huis maar dat mag niet. Als de greppel verstopt is, het water over de weg stroomt en het vriest, kan dit gladde toestanden opleveren. Daar hebben ze gelijk in maar nu moeten we een andere oplossing gaan zoeken. Ons land is te klein voor een ‘uitvloeiveld’ en gaan nu een poging wagen de afvoer via het land van de buurman te laten lopen. Moeten we nog wel even vragen…en naar de notaris om dit goed vast te laten leggen. Gaat geld en tijd kosten maar hoop dat de wintermaanden daar goed voor zijn…